آسانسور معلول بر، یا همان آسانسور حمل افراد معلول، یک وسیله نقلیه عمومی است که برای حمل و نقل افراد مبتلا به معلولیت یا دارای محدودیت جسمی طراحی شده است. این نوع آسانسورها برای افراد معلول یا مبتلا به محدودیت جسمی، دسترسی آسان و ایمن به محیط‌های مختلف را فراهم می‌کنند.
طراحی و اجرای آسانسورهای معلول بر با هدف ارائه یک راحتی و آسودگی به افراد معلول یا دارای محدودیت جسمی انجام می‌شود. این آسانسورها دارای امکاناتی هستند که به افراد مبتلا به معلولیت کمک می‌کنند تا به راحتی و بدون محدودیت وارد و خروجی از آن شوند.
از جمله ویژگی‌های آسانسورهای معلول بر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. بستر یکپارچه: طراحی آسانسور معلول بر به گونه‌ای است که افراد معلول یا مبتلا به محدودیت جسمی به راحتی وارد آن شوند. در این آسانسورها، پله ها و مراحل صعود و نزول حذف شده و یک بستر یکپارچه و بدون موانع فراهم می‌شود.
2. کنترل توسط فرد معلول: آسانسورهای معلول بر از نظر کنترل و استفاده نیز بر اساس نیازهای افراد معلول طراحی می‌شوند. این آسانسورها امکان کنترل توسط فرد معلول یا استفاده از دکمه ها و رابط‌های ساده و قابل فهم را به افراد معلول می‌دهند.
3. امنیت و تأمین حرکت آسان: آسانسورهای معلول بر با رعایت استانداردهای ایمنی، امنیت و تأمین حرکت آسان طراحی می‌شوند. این آسانسورها دارای قابلیت هایی هستند که از ورود افراد معلول با استفاده از ویژگی های ایمنی مانند سنسورهای تشخیص مناسب و توقف خودکار در صورت بروز هرگونه مشکل جلوگیری می‌کنند.
4. سازگاری با معماری قائم: طراحی آسانسورهای معلول بر با معماری قائم در محل نیاز انجام می‌شود. این آسانسورها با توجه به بررسی‌های دقیق محل و قوانین احداث و نصب، در نظر گرفته می‌شوند تا با محیط اطراف سازگاری مناسب داشته باشند.
با توجه به بررسی ویژگی‌های این آسانسورها، استفاده از آنها می‌تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی افراد معلول یا دارای محدودیت جسمی به ارمغان بیاورد. علاوه بر این، اجرای آسانسورهای معلول بر در ساختمان‌ها و فضاهای عمومی، نشانگر احترام به حقوق افراد معلول و تلاش برای ایجاد محیطی مهیا برای استقلال و استقلال این افراد است.
مشخصات فنی یک آسانسور معلول بر
یک آسانسور معلول یا آسانسور برای افراد دارای معلولیت طراحی شده است و دارای مشخصات فنی خاصی است که بر اساس نیازهای افراد معلول برای استفاده آسان و ایمن از آن تعیین می‌شود. مشخصات فنی یک آسانسور معلول شامل موارد زیر است:
1. ابعاد درب: دروازه‌های ورودی به آسانسور معلول باید به اندازه کافی وسیع باشد تا افراد دروازه را با راحتی عبور کنند. عرض دروازه باید حداقل 90 سانتیمتر و طول دروازه باید حداقل 120 سانتیمتر باشد. همچنین، دروازه باید به راحتی باز و بسته شود و می‌تواند به صورت دستی یا اتوماتیک کنترل شود.
2. ارتفاع دستگاه: دستگاه آسانسور معلول باید دارای ارتفاع مناسبی باشد که افراد معلول بتوانند به راحتی وارد و خارج شوند. ارتفاع دستگاه حداقل باید 210 سانتیمتر باشد.
3. دکمه‌ها و کنترل‌ها: دکمه‌ها و کنترل‌های داخل آسانسور معلول باید برای انگشتان افراد معلول قابل دسترس باشد. آنها باید به صورت مستقیم و بدون نیاز به انجام تلاش برای فشردن دکمه‌ها قابل دسترس باشند. همچنین، دکمه‌ها باید دارای نمادهای برجسته و قابل خواندن برای افراد دارای معلولیت بصری باشند.
4. صدا و نوار یادآوری: آسانسور معلول باید دارای سیستم هشدار صوتی و نوار یادآوری باشد که به افراد معلول کمک کند تا درست و به موقع از آسانسور استفاده کنند. صداها و سیگنال‌ها باید واضح باشند و اطلاعات مربوط به طبقه‌ها و سرعت آسانسور کاملاً به افراد معلول ارائه شود.
5. توقف طوابق: آسانسور معلول باید دارای سیستم توقف دقیق در طبقات باشد تا حرکت افراد عمودی را به متوقف کردن آسانسور و باز کردن دروازه‌ها تسهیل کند.
6. منبع نور: صفحه کنترل و دروازه‌های آسانسور باید دارای روشنایی کافی باشند تا به افراد دارای معلولیت بصری کمک کنند تا طرز استفاده از آسانسور را به درستی مشاهده کنند.
این مشخصات فنی اساسی برای طراحی یک آسانسور معلول هستند. هدف از این مشخصات، ایجاد یک محیط امن و راحت برای افراد معلول است تا بتوانند با استقلال بیشتری در هر نوع ساختمانی حرکت کنند.
حتما مشاهده کنید: هزینه سرویس ماهیانه آسانسور
قوانین و مقررات مربوط به آسانسور معلول بر
قوانین و مقررات مربوط به آسانسور معلول، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها و ضوابط است که برای اطمینان از ایمنی و راحتی افراد معلول در استفاده از آسانسور تعیین شده است. این قوانین توسط سازمان‌ها و ادارات مختلف مربوط به ساختمان‌ها، نقشه کشی و عمران معین می‌شوند و تاثیری بر استانداردهای بین‌المللی نیز دارند.
اتحادیه بین‌المللی آسانسور (IAEW) به‌عنوان یک سازمان داوری مرجع به‌ویژه در حوزه آسانسورهای معلول مقرراتی را تدوین و منتشر می‌کند. همچنین، در هر کشور قوانین مخصوص به آسانسورهای معلول نیز وجود دارد که تنها برای این نوع آسانسورها پیش‌نویس شده‌اند.
مجموعه‌ای از قوانین و مقرراتی که باید رعایت شوند عبارتند از:
1. دسترسی مناسب: آسانسور برای افراد معلول باید دسترسی راحت و ساده‌ای فراهم کند. بنابراین، داشتن درب اتوماتیک و دستگیره‌های قابل دسترس برای افراد معلول ضروری است.
2. اندازه مناسب: آسانسورهای معلول باید اندازه‌ای مناسب داشته باشند تا به راحتی قابل استفاده برای ورود و خروج افراد معلول با وسایل حرکتی مانند ویلچرها و واکرها باشد. همچنین، حداقل فضای مورد نیاز برای چرخاندن و دسترسی آسان به لوازم جانبی نیز باید مطابق با استانداردهای معلولیت تعیین شود.
3. کنترل‌های مقتضی: آسانسور معلول باید از کنترل‌هایی برخوردار باشد که افراد معلول بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند. مثلاً، وجود دکمه‌های بزرگ و قابل دسترس و صدای هشدار معلولیت برای افراد نابینا یا کاهش شنوایی ضروری است.
4. قابلیت ارتباط: آسانسور باید از هماهنگی مناسب با سیستم‌های ارتباطی مخصوص افراد معلول برخوردار باشد. مثلاً، دکمه‌های ارتباط فوری برای برقراری ارتباط با مراکز اورژانس در صورت لزوم ضروری است.
5. ایمنی: آسانسور معلول باید به شکلی طراحی و نصب شود که ایمنی افراد با معلولیت را تضمین کند. بنابراین، داشتن سیستم‌های حفاظتی مانند پرچم، قفل‌های خاص و تشدید شده برای جلوگیری از سقوط آسانسور و یا برقراری اتصالکننده اضطراری برای مواقع ضروری لازم است.
حتما مشاهده کنید: مدت زمان سرویس آسانسور
نکاتی در مورد آسانسور معلول بر
آسانسورهای معلول بر به جهت جابه‌جایی افراد ناتوان، سالمندان، و افراد مبتلا به ام اس در مکان‌های عمومی، اداری و تجاری، ساختمان‌های چند طبقه، منازل و بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند. در نصب آسانسور، باید به برخی نکات توجه شود:
- ابعاد کابین: باید ابعاد کابین آسانسور به گونه‌ای باشد که حتی با حضور یک فرد همراه، فضای کافی برای مانور افراد معلول و ناتوان وجود داشته باشد.
- تراز با سطح پاگرد راه پله: در هنگام توقف آسانسور، کابین باید به همان ارتفاع با سطح پاگرد راه پله تراز باشد تا افراد بتوانند به راحتی به داخل کابین و خارج شوند.
- نصب آینه: توصیه می‌شود یک آینه در جلوی درب ورودی آسانسور نصب کنید تا افراد معلول بتوانند خود را در آینه مشاهده کنند و در هنگام استفاده اطمینان داشته باشند.
- شستی طبقات: شستی طبقات باید به گونه‌ای طراحی شود که فرد معلول بتواند بدون کمک کسی از آن استفاده کند و به آسانی به شستی دسترسی داشته باشد.
- نصب دستگیره: در دیوارهای کابین آسانسور برای افراد معلول باید حداقل یک دستگیره نصب شود تا بتوانند در هنگام استفاده از آسانسور به آنها دست بزنند و مانع از سقوط شوند.
- جانمایی مناسب: مکانی که ویلچر بر قرار می‌گیرد باید به گونه‌ای باشد که فرد معلول بتواند به راحتی سوار و پیاده شود، بدون نیاز به کمک شخص دیگری.
- کف ویلچر بر: کف ویلچر بر باید کاملاً مسطح و بدون پله و برجستگی باشد، به گونه‌ای که با سطح زمین و سطح طبقه هم تراز باشد.
- کابین و پلت فرم: ابعاد کابین آسانسور و پلت فرم ویلچر بر باید طبق استانداردها تعریف شده و با سایزهای استاندارد مطابقت داشته باشند.
- حرکت نرم و روان: ویلچر برها باید دارای حرکتی نرم و روان باشند، بدون صدا و ارتعاش، تا فرد معلول حین استفاده از ویلچر بر احساس راحتی داشته باشد.
- ترمز اضطراری: برای تضمین ایمنی، بالابر معلول باید دارای سیستم ترمز اضطراری باشد که در صورت نیاز فرد معلول را متوقف کند و از سقوط جلوگیری کند.
به طور کلی. در طراحی و نصب آسانسورهای معلول بر و ویلچر برها، ایمنی و راحتی افراد معلول باید مورد توجه قرار گیرد و استانداردهای معتبر رعایت شود.
حتما مشاهده کنید: قوانین سرویس و نگهداری آسانسور
بدون دیدگاه