شرکت بازسازی آسانسور روملس

بازسازی آسانسور روملس (آسانسور بدون موتورخانه) یک نوع آسانسور است که برای جابجایی ترافیک های بالا و ظرفیتهای سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع آسانسور، برخلاف آسانسورهای معمولی که نیاز به فضای موتورخانه دارند و روی پشت بام ساختمان قرار می‌گیرند، تمامی تجهیزات مکانیکی خود را در چاه آسانسور قرار می‌دهد.

از ویژگی‌های برجسته آسانسور روملس می‌توان به سرعت بالا و حرکت نرم و روان آن اشاره کرد. سیستم قدرت‌گیری در این آسانسور به وسیله یک موتور الکتریکی کوچک انجام می‌شود که در چاه آسانسور نصب می‌شود. بدون نیاز به فضای موتورخانه، آسانسور روملس امکان افزایش ظرفیت جابجایی را فراهم می‌کند و به اجرای پروژه‌های ساختمانی با ترافیک بالا کمک می‌کند.

یکی دیگر از مزایای استفاده از آسانسور روملس، کاهش مصرف انرژی است. به دلیل عدم نیاز به موتورخانه جداگانه در فضای بالای ساختمان، انرژی مورد نیاز برای عملکرد آسانسور به طرز قابل توجهی کاهش می‌یابد. این امر، در نتیجه کاهش هزینه‌های انرژی ساختمان و افزایش انطباق با استانداردهای محیط زیست، بسیار مهم و کاربردی است.

ضمن اینکه آسانسور روملس نیاز به صداهای ناشی از فعالیت موتور دارای فضای جداگانه ندارد و نصب آن در فضای داخلی ساختمان به ترافیک اطراف کمک می‌کند. همچنین، این نوع آسانسور به دلیل عدم وجود موتورخانه بالای ساختمان، فرصت استفاده بیشتری از فضای بالای ساختمان و طراحی‌های خلاقانه‌تر در این فضا را فراهم می‌کند.

در نتیجه، با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد آسانسور روملس، استفاده از این نوع آسانسور، نه تنها بهبود جابجایی ترافیک در ساختمان، بلکه کاهش مصرف انرژی و ایجاد فضای بیشتر برای استفاده در ساختمان را فراهم می‌کند. آسانسور روملس به ساختمان‌های مختلف از جمله هتل‌ها، آپارتمان‌ها، ادارات، بیمارستان‌ها و مکان‌هایی که به جابجایی ترافیک بالایی نیاز دارند، مناسب است.

مزایای آسانسور روملس

مزایای آسانسور روملس یا MRL در ساختمان شامل موارد زیر است:

۱- فضای کمتر: آسانسور MRL نیازی به فضای جداگانه برای موتور خود ندارد و به همین دلیل فضای کمتری را اشغال می‌کند. این موضوع به طراحان و معماران امکان می‌دهد تا از فضای اضافی استفاده کرده و طراحی متفاوتی را انجام دهند.

۲- صرفه جویی در انرژی: آسانسورهای MRL از ۷۰ تا ۸۰ درصد کمتر انرژی نسبت به آسانسورهای سنتی استفاده می‌کنند. این باعث صرفه جویی بسیار زیاد در هزینه انرژی می‌شود. همچنین، آسانسورهای MRL از روغن استفاده نمی‌کنند که موجب کاهش هزینه‌ها و خطرات احتمالی آتش سوزی می‌شود.

۳- قابل استفاده در ساختمان‌های کوچک و متوسط: مزیت صرفه جویی در فضا برای ساختمان‌های کوچک و متوسط به صورت ویژه مشهود است. آسانسورهای MRL با محدودیت فضای ساختمان‌های کوچکتر بسیار سازگار هستند.

۴- مناسب برای مناطق مستعد سیل: آسانسور MRL به دلیل اینکه می‌تواند موتور و کنترلر را در بالای چاه نصب کند، برای مناطقی که عرضه سیل را تجربه می‌کنند، یک انتخاب مناسب است. این طراحی باعث می‌شود که ارتفاع کف ساختمان از راه تا موتور، آسیب نبیند.

۵- هزینه کمتر برای نصب: آسانسورهای MRL بدون نیاز به موتورخانه یا سیلندر هیدرولیک زیرزمینی، هزینه نصب را کاهش می‌دهند. این موضوع می‌تواند به حفظ بودجه یک پروژه جدید کمک کند.

به طور کلی، آسانسورهای روملس مزایای قابل توجهی نظیر صرفه جویی در فضا و انرژی را دارا هستند و می‌توانند راه حل‌های مناسبی برای چالش‌های ساخت و ساز ارائه دهند.

ایمنی آسانسور های روملس

آسانسورهای روملس یا MRL از نظر ایمنی بسیار قابل اعتماد هستند. این نوع آسانسورها سال‌ها مورد مطالعه قرار گرفته و با توجه به محبوبیت بیشتر، بسیاری از ساختمان‌ها آن‌ها را نصب کرده‌اند. با افزایش نرخ نصب، نرخ تصادف نیز کاهش یافته است یا همان باقی مانده است. بنابراین، علیرغم وجود آسانسورهای MRL در ساختمان‌های امروزی، نرخ بروز بالاتری برای این نوع آسانسورها وجود ندارد و این آسانسورها به همان اندازه آسانسورهای سنتی ایمن هستند.

موتورهای مغناطیس دائم به عنوان یکی از پربازده‌ترین گزینه‌های استفاده شده در صنعت آسانسور شناخته می‌شوند. این بازدهی بالا امکان بهره‌برداری از سیستم بازیابی انرژی را فراهم می‌کند. این سیستم به این صورت عمل می‌کند که انرژی تولیدشده در هنگام حرکت کابین آسانسور خالی به سمت بالا یا حرکت کابین پر به سمت پایین، به سیستم برق ساختمان بازگردانده می‌شود و امکان استفاده از این انرژی در سایر مصرفکننده‌های برق ساختمان را فراهم می‌کند.

بازگرداندن انرژی تولیدشده به ورودی برق ساختمان موجب کاهش هزینه استفاده از آسانسور می‌شود. همچنین حذف گرمای تولیدشده در مقاومت‌های ترمز باعث کاهش هزینه‌های خنک کردن موتورها و کاهش هزینه‌های کلی استفاده از آسانسور می‌شود. با توجه به این عوامل، آسانسورهای روملس یا MRL نه تنها ایمن هستند بلکه هزینه‌های آنها نیز کاهش می‌یابد.

تعمیرات یا بازرسی در آسانسورهای بدون موتورخانه

برای انجام تعمیرات و بازرسی در آسانسورهای بدون موتورخانه، بر اساس استاندارد ملی از پنج روش استفاده می‌شود. رایج‌ترین و راحت‌ترین روش، استفاده از دریچه‌هایی است که در بیرون چاه برای دسترسی به ماشین‌آلات تعبیه شده‌اند.

در صورتی که این روش ممکن نباشد، دریچه سقف کابین می‌تواند به عنوان روش دوم مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، در صورتی که امکان استفاده از دو روش قبلی وجود نداشته باشد، می‌توان از دریچه‌های دیواره کابین به عنوان دریچه خروج استفاده کرد.

روش چهارم استفاده از کف چاهک است و در صورت لزوم، روش پنجم استفاده از پلتفرم یا کفی طبق الزامات خاص را در این زمینه پیشنهاد می‌دهد. این روش‌ها بر اساس استاندارد ملی تعریف شده و می‌توانند برای انجام تعمیرات و بازرسی آسانسورهای روملس به کار گرفته شوند.

آسانسور روملس وزنه پشت

سیستم آسانسور روملس وزنه پشت، نوعی از آسانسور بدون موتور خانه است که برای ساختمان‌های کم ارتفاع مناسب است. در این سیستم، موتور و تابلو فرمان آسانسور درون چاله زیر سقف قرار می‌گیرند، به طوری که نیازی به فضای مستقل در پشت بام برای آن‌ها وجود ندارد.

موتور آسانسور روملس وزنه پشت از نوع گیرلس است، که به این معنی است که موتور فضای کمتری را اشغال می‌کند نسبت به موتورهای گیربکسی.

سیستم تعلیق در آسانسورهای روملس وزنه پشت به صورت 2 به 1 است، به این معنی که سرعت چرخش موتور باید دو برابر سرعت حرکت کابین باشد. به عنوان مثال، اگر سرعت حرکت کابین یک متر در ثانیه باشد، موتور باید با سرعت دو متر در ثانیه بچرخد.

در این سیستم، فیکسینگ سر بکسل ها در مرتفع‌ترین قسمت چاله قرار می‌گیرد و هم تراز با موتور است. با ثابت شدن یک طرف سیم بکسل ها و عبور از روی فلکه‌های هرز گرد وزنه، فلکه‌های موتور و سپس فلکه های هرزگرد کابین در تراز کلاف پایه موتور قرار می‌گیرند.

این سیستم به عنوان یک راه حل مناسب برای ساختمان‌های کم ارتفاع در نظر گرفته می‌شود و امکان نصب موتور و تابلو فرمان درون چاله آسانسور را فراهم می‌کند.

محل قرار گرفتن وزنه در آسانسورهای روملس

آسانسورهای روملس، نوعی از آسانسورها هستند که بر اساس قرارگیری وزنه به دو دسته وزنه پشت و وزنه بغل تقسیم می‌شوند. محل قرارگیری وزنه در این نوع آسانسورها، به عامل تعیین کننده‌ای به نام ابعاد چاله بستگی دارد.

اگر چاله آسانسور دارای عرض زیادی باشد، وزنه در بغل کابین قرار می‌گیرد. اما اگر عمق چاله بزرگتر از عرض آن باشد، وزنه در پشت کابین قرار می‌گیرد. این قرار دادن وزنه در محل مناسب، به منظور توازن و استحکام کابین آسانسور انجام می‌شود.

در آسانسورهای روملس، قرار دادن وزنه پشت و وزنه بغل بهتر است زاویه یوک فلکه‌ها نسبت به یوک اصلی کمتر باشد. بنابراین، دو فلکه به جای یک فلکه روی قاب وزنه تعبیه می‌شود. این اقدام باعث کاهش زاویه بین یوک اصلی و یوک فلکه‌ها می‌شود و در نتیجه استحکام و پایداری کابین آسانسور را تضمین می‌کند.

بنابراین، توجه به این نکات در ساخت و  نصب آسانسورهای روملس حائز اهمیت است و به منظور ایجاد یک آسانسور امن و پایدار، نیاز است ابعاد چاله، به خوبی بررسی و از محل مناسبی برای قرارگیری وزنه پشت یا بغل کابین تعیین شود.